Co to znaczy: być wolnomularzem?
Każdy członek naszego Bractwa zapewne mógłby udzielić własnej odpowiedzi. Nie ma bowiem jednej, poprawnej, ustalonej definicji. Wydaje się jednak, że można doszukać się pewnej części wspólnej, charakterystycznej dla wszystkich masonów, niezależnie od obediencji, rytu, kwestii wewnetrznych dyskusji lożowych itp. Być masonem to po prostu być dobrym człowiekiem, kochać innych ludzi i stale pracować nad własną osobowością. Warto w tym miejscu przytoczyć jeden z podstawowych dokumentów masońskich, Konstytucję Andersona, która jest podstawą większości organizacji wolnomularskich na świecie. Można tam wyczytać, że wolnomularz powinien być człowiekiem wolnym, mądrym i dobrych obyczajów.
Wielu nie-masonów czytając te słowa zapewne odczuje zdumienie. Jak to? Przecież bycie masonem powinno oznaczać zaszczyty, bogactwo, tajemnicę i oczywiście władzę. Wizerunek wolnomularza ukształtowany w świecie kojarzy się przecież z ciągłym spiskowaniem, knuciem, tajnymi i mrocznymi rytuałałmi, a ostatnio także z fascynującym światem wykreowanym przez Dana Browna w książce Kod Leonarda! Prawda o masonach jest jednak zupełnie inna i niewiele ma wspólnego z kolorowymi etykietkami. Równie dobrze można by opisywać, jak wygląda praca dziennikarza bazując na przykładzie filmów o Supermanie (Clark Kent, czyli Superman jest przecież reporterem).
Bycie masonem nie zapewnia żadnych przywilejów, zaszczytów, władzy ani pieniędzy. Bycie wolnomularzem to dobrowolne wzięcie na siebie obowiązku pracy nad sobą. To ścieżka z jednej strony trudna i wyboista, a z drugiej - niezwykle satysfakcjonująca, jeśli jest się szczerym - wobec siebie i innych.
Warto w tym miejscu dodać, że wolnomularstwo nie uważa się za drogę jedynie słuszną. Jest wiele dróg doskonalenia samego siebie i wiele możliwości odnajdywania swojego rozumienia Człowieczeństwa. Owszem - my, Bracia i Siostry w Sztuce, uznaliśmy, że nasz wybór jest dla nas właściwy - ale nie oznacza to, że każdy człowiek powinien "nawrócić się" na wolnomularstwo. Wręcz przeciwnie - uważamy, że każdy człowiek jest wolny i powinien samodzielnie dążyć do określenia siebie i swojej roli. Tolerancja wobec innych należy do najgłębszych prawd, z którymi identyfikują się wolni mularze.
Tajemnica wolnomularstwa
Owszem, ruch masoński cechuje dyskrecja i przywiązanie do pewnego rodzaju wewnętrznego zamknięcia. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy w posiadaniu jakiegoś wielkiego, groźnego sekretu. Prawda jest o wiele bardziej trywialna (lecz przez to jednocześnie cudownie piękna): jedyną tajemnicą wolnomularską jest to... że nie ma żadnej tajemnicy. Każdy członek wolnomularstwa w Loży nie znajdzie nic więcej ponad to, co sam ze sobą przyniesie.