Patroni gdańskiego trójkąta wolnomularskiego: Jan i Elżbieta Heweliusz
Patronami naszego Trójkąta jest gdańska para astronomów: Jan i Elżbieta Heweliuszowie. Stanowili niezwykłe małżeństwo: oboje pełni pasji i miłości dla wiedzy, znacznie wykraczający umiejętnościami poza swoje czasy. Jan, prawdziwy człowiek renesansu, był nie tylko astronomem, ale także matematykiem, konstruktorem i politykiem (w dobrym, obywatelskim sensie tego słowa). Zasłynął także umiejętnościami... piwowarskimi. Jego młodziutka żona, Elżbieta, była równie niezwykła. Jej otwarty i żywy umysł daleko wykraczał poza ramy, które kobietom narzucała epoka. Swoją pasją dla zdobywania wiedzy łamała standardy i normy, zdobywając przyczółki dla wielu następczyń - kobet samodzielnych i emancypowanych. Godny szczególnego podkreślenia jest fakt, że Elżbieta była dla Jana nie tylko wielką miłością, ale i równoprawnym partnerem.
Jan Heweliusz, gdański astronom
Jan Heweliusz (1611-87) pochodził z niemieckojęzycznej rodziny kupieckiej, która zajmowała się także browarnictwem. Młody Heweliusz pobierał nauki w Gdańskim gimnazjum akademickim (Athenaeum gedanense) oraz w Królewcu. Interesował się matematyką, astronomią i naukami ścisłymi, ale w 1630 roku podjął studia prawniczo-ekonomiczne. Podczas podróży po Europie poznał wiele wybitnych osobistości, z którymi prowadził do śmierci intensywną korespondencję (planował równiez spotkanie z Galileuszem, choć ostatecznie do niego nie doszło). Po powrocie do Gdańska Heweliusz zbudował obserwatorium astronomiczne z olbrzymim jak na te czasy teleskopem (który samodzielnie zbudował). W 1641 Jan Heweliusz został ławnikiem Starego Miasta, a w 1651 roku, został rajcą, zasiadającym w Radzie Głównego Miasta. Zajmował się sądownictwem, opieką lekarską i szpitalnictwem.
W 1663 roku, po śmierci pierwszej żony, Jan Heweliusz ożenił sie po raz drugi. Astronom miał wtedy 53 lata, a jego wybranka była zaledwie 16-letnią dziewczyną, pochodzącą z zamożnego rodu holenderskich kupców, mających w okolicy Gdańska kilka majątków (m.in. Otomin i Sulmin, które są dziś gminami sąsiadującymi z miastem). Co ciekawe, Elżbietę od zawsze fascynowało rozgwieżdżone niebo i Heweliusz podczas jednego ze spotkań obiecał jej, że pokaże jej wszystkie sekrety nieba. Małżeństwo, mimo różnicy wieku było bardzo zgodne. Oboje małżonkowie okazali się wybitnymi uczonymi i znaczącymi postaciami swojej epoki. Ich miłość i partnerska współpraca jest praktyczną realizacją ideałów Piekna, Mądrości i Partnerstwa.
Elżbieta Heweliusz, astronomka
Urodziła się w 1647 roku w rodzinie zamożnych gdańskich kupców, pochodzących z Holandii. Była niezwykłą osobą. Wszechstronnie wykształcona, znała kilka języków. Fascynowała się złożonościa świata, nauką i poznawaniem sekretów Natury. Warto podkreślić, że działo się to w czasach, które nie były łaskawe dla samodzielnie myślących kobiet. W tym samym czasie, gdy Elżbieta prowadziła własne badania naukowe, na południu Niemiec szalała Inkwizycja - a histeria polowań na czarownice właśnie osiągała apogeum. Stosy płonęły w całej Europie. Elżbieta, podobnie jak jej mąż, prowadziła obfitą korespondencję z najtęższymi umysłami swoich czasów. Samodzielnie pisała także rozprawy naukowe. Pod koniec życia starszego od siebie o 36 lat męża, otoczyła go troskliwą opieką.